İsviçre diyor

Güçlü bir gelenek, Anniviers vadisinin sakinlerinin Hıristiyanlığı en son kucaklayanlar olduğunu savunuyor. Yerleşmiş olan çeşitli kabileler, ya Rhone Vadisi, yan vadiler ya, zaten almıştı vaftiz, Sion ve uzun bir piskoposluk merkezi olmuştur, şiddetli Yıldönümlerinin hâlâ pagan tanrılara kurban sunduğu, misyonerler vadilerinin eşiğini geçmeye cesaret edecek kadar cesur.

Kayalarıyla tüm dünyadan ayrılmış, Atalarının yaşadığı dağların gölgesinde özgür ve yalnız yaşamaktan başka bir tutkuları yok., Hunlar veya Sarazenlerden oluşan bir kabile, (bu noktada henüz aynı fikirde değiliz) sığınak bulmuştu; bu barbarların ova insanlarıyla hiçbir ilişkisi yoktu.

Hayvan derileri giydiler. Toprağın ürünleri ve sürülerinin ürünleri, ihtiyaçlarını fazlasıyla karşılardı., eğer gerekli bir şey varsa, tuz, kaçırmamışlardı, toprakları hiçbir iz göstermiyor.

Onu elde etmek için, Bazen, düzlüğe fırladılar, tercihen vadinin ağzında kendilerine sunulan Sierre'de, ve bunu bir haraç olarak talep ettim, krediler, elindeki kulüp, zorla elde etmek, eğer bunu onlara isteyerek vermeseydik.

Bu gezilerden birindeydi, sokakta deforme olmuş bir çocuk bulmak, meraklı bir hayvan sandıkları cüce türü, sanki bir torba tuzmuş gibi törenle ele geçirdiler onu, ve onu kendi kabilelerinin arasında tutan ve ona iyi davranan kabile reisine getirdiler.. Yine de, üç yıl sonra, zavallı çocuk, sevdiklerini tekrar görmek istiyor, kaçmayı başardı ve Sierre'e döndü.

Daha sonra, erkekliğe ulaştı, adı Zachéo olan aynı cüce, Dağların vahşi sakinlerini Hıristiyan inancına getirme arzusunu tasarladı, kendi dilleri hakkında sahip olduğu bilginin onlar tarafından olumlu karşılanacağına güvenerek, Allah'ın insanlara bildirdiği gerçekleri onlara bildirin..

Ancak o zamana kadar bu barbarları dönüştürmeye yönelik tüm çabalar sefil bir şekilde başarısız oldu., ilk olanlar, Zacheo'nun projesini paylaştığı kişi, onu alay ve alayla karşıladı. Şaşkınlıktan uzak, cesur küçük cüce, kendisini yalnızca Rarogne Lordu'na dua etmekle sınırladı, Sierre'in Efendisi, ona güzel bir İncil kitabı ödünç vermek, altın harflerle ve gravürlerle süslenmiş, bunu bir kereden fazla, onun sayfalarca dolaştığını görmüştü ; ve, bu değerli hacimle donatılmış, sonraki gün, geceyi ibadetle geçirdikten sonra, kararlılıkla vadinin girişini oluşturan dar kanala daldı.

Buraya ancak Navizance rotasından yukarı çıkarak girebilirsiniz., ve yatağında biriken kayaların çeyreklerine tırmanıyorum. Mutlu bir şekilde, bu yıl, çok sıcak bir yaz bu akıntıyı pek önemi olmayan bir dere durumuna düşürmüştü.

Zachéo kadar cılız bir varlık için, girişim zorluydu. En dik yerlerde, kitabını kayanın üzerinde önüne itti, daha sonra ayakları ve elleriyle tutundu, ve bu şekilde bloktan bloğa kayarak yapılıyor, akşama doğru ulaştığı, yorgunluktan bitkin, vadi girişi. Gardiyan, çünkü orada her zaman bir yıldız vardı, onu zorlanmadan tanıdım. Onu sütle teselli etti ve o gün konseyi toplayan kabilenin ileri gelenlerinin yanına götürdü.. Cücenin dönüşüne herkes sevindi, on yedi yıllık devamsızlıktan sonra dahil, Deformite daha da çarpıcı hale gelmişti. Yalnız, eski kör şef, hangi, yüksek bir taşın üzerinde oturuyorum, konseye başkanlık etmek, kaşlarını çattı.

Birkaç dakika düşündükten sonra, halkına eski kullanıma göre bunu hatırlattı, Cüce, oraya çağrılmadan vadiye giren herhangi bir yabancı gibi, buzul devine kurban edilecekti; ve ekledi: « Zacheo buraya getirildiğinde, Onu ben öldürmedim, Köpeklerime yedirdim; ama bugün kendi isteğiyle geliyor, atalarımızın kanunlarına göre, ölmeli. Kanı onun üzerine düşsün! »

Yaşlı adamın emirleri, Zacheo bunu biliyordu, geri dönülemezdi. Öyleyse, bu cezanın ertelenmesinden başka umudu kalmamıştı.. Sakladığı hazinesini sergiledi, Bu ana kadar, atkısının kıvrımlarında, ve hakimine doğru dönerek:

– Şef, lui dit-il, kendimi buzul tanrısına kurban etmeden önce, Getirdiğim kitaptaki güzel hikayelerden birini sana okumam için bana daha fazla zaman ver.. Süslendiği görüntüleri göremediğiniz için, Eğer size açıklama yaparsam şüphesiz sizi memnun edecektir.…

Bahsedilen, ve cevabını beklemeden, duygunun daha da nüfuz edici hale getirdiği bir sesle, küçük havari kutsal metni onun için tercüme etmeye başladı. Aziz Yuhanna'ya göre İncil'in on birinci bölümü.

İzlenim tamamlandı. Yoğun talep üzerine, yaşlı şef cücenin tamamını teslim edene kadar yaşamasına izin vermeyi kabul etti, kutsanmış günlerde, toplanan kurultaydan önce.

Yani haftalar ve aylar, Zachéo'nun herhangi bir şekilde endişelenmediği bir yıl bile geçti. Tam tersi, bilgeliği ve nezaketi ona barbarların sevgisini kazandırmıştı., üstelik ilahi Sözü okumanın büyüsüne kapıldım, Sonunu görmek için aceleleri yoktu.

Ama sonu olmayacak kadar güzel bir şey olmadığına göre, son sayfayı zar zor bitirmişti, sadece eski şefin resmi emriyle, müjde hikayelerinden zevk almasına rağmen, Küçük misyonerin varlığını uzatarak yerleşik yasayı çiğnediği için içten içe kendisini suçladı, ölüme yürümeye hazırlanmak zorundaydı, herhangi biri, bu gibi durumlarda uygulandığı gibi, Weisshorn'un yarıklarından birine atılacak.

Zacheo ise, boynuna güçlü bir şekilde bağlı olan hacmin ağırlığı altında bükülüyor, Bir fersahtan daha uzaktaki işkence yerine doğru düzensiz adımlarla ilerledi, buzul, sanki kurbanını yutmak için sabırsızmış gibi, donuk ve uzun süreli çatlama sesleri çıkardı.

Bu ihtimal karşısında hayal kırıklığına uğramak bir yana, kahraman küçük cüce hiç korku göstermedi, ve alay halindeki çobanların sesini duyurmak için sık sık durarak veya bir kaya bloğunun üzerinde oturarak, Yaşam Sözü'nün özdeyişlerini zihinlerine kazımak için son anlardan yararlandı. Vadinin dibine yaklaştığında, ona eşlik edenlerin sayısı artmaya devam etti, ve tüm yüzlerde, içinde bulunduğu kötü durumun ilham verdiği şefkati görebiliyordu.

Gittikçe daha da fazlası, buzul tehdit ediyordu. Uğursuz gürlemeler masmavi yüzeyini salladı ve kalplere korku yaydı.…; öyle görünüyordu ki Dev, avını beklemekten yoruldum, onun için bağırdı.

Bu nedenle mahkum edilen adama baskı yapıldı, ve onu karşınıza çıkan ilk yarığa attıktan sonra, orada bulunanların hepsi arkalarına bakmadan kaçtılar, onunla birlikte yutulmamak için.

Ey mucize ! Çatlak, infazı hızlandıran çatlaklar tarafından henüz yeni oluşmuştu.. Küçük bir derinliğe kadar sıkıldı, ve ilk şok geçti, Zacheo hiçbir zarar hissetmeden içeri girdi, bacadaki baca temizleyicisiyle aynı duruşta.

Hazinesini elinden bırakmadan buzulun eriyen suyunun bıraktığı boşluğa ulaştı.. Bir an düşündükten sonra, hala hayatta olmana şaşırdım, çıkış görevi gören kasaya doğru sürünerek akıntıyı takip etti, ve kendini açık havada buldu, tepeden tırnağa ıslanmış, ama güvenli ve sağlam.

Ne zaman, kitabı kolunun altında, barbarların arasında yeniden ortaya çıktı, onun gelişini büyük bir şaşkınlık çığlığı karşıladı. Ortak bir anlaşmadan, herkes onun önünde diz çöktü… Ama onlara el salladı, ve onları kurtuluşuna tanık olmaya çağırıyorum, yalnızca kendisini mucizevi bir şekilde koruyan Kurtarıcı'nın gücünü daha iyi anlamalarını sağladı..

Bu hikayeyi duymak, eski şefin kalbi bile yumuşar. Meydana götürüldü, ve, tüm halkının ortasında, bağırdı, eller uzanmış: “Nasıralı İsa bizim Tanrımızdır, ve Zacheo onun baş rahibi! »

Ve ondan sonra, bütün topluluk aynı sözleri tekrarladı.

Zacheo bu onuru reddetti, barbarların geleneğine göre ülkenin başkanlığı kimin elindeydi; ancak vadi sakinlerinden oluşan bir heyeti Sion piskoposuna götürmeyi teklif etti., tüm kabilenin kendisini onun liderliği altına almaya karar verdiğini ona duyurmak, sivil imtiyaz haklarını saklı tutarken.

Biraz sonra, Zacheo olağanüstü bir şekilde kutsanan rahip, putperestlerin eğitimine başlamak için bazı hizmetlilerle birlikte vadiye döndü., gelecek yıl, Navizance sularında vaftiz etmenin mutluluğunu yaşadı, Pentikost'ta.

pay